Mέχρι τις εκλογές, όποτε αυτές διεξαχθούν, η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα περάσει από τη Βουλή σειρά νομοσχεδίων, ενώ πολλά από αυτά αποτελούν δεσμεύσεις από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, και ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των νομοθετικών επιλογών με τις οποίες επιχειρούνται μεταρρυθμίσεις σε τομείς που χρόνια ταλανίζονται από προβλήματα και δημιουργούν τεράστιες δυσκολίες στους πολίτες, αλλά και στην ανάπτυξη της χώρας.
Ενα από τα νομοσχέδια που έχουν προγραμματιστεί να ψηφιστούν πριν η θητεία της κυβέρνησης λήξει, είναι και εκείνο που αφορά την αλλαγή του χάρτη της διοικητικής Δικαιοσύνης.
Νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία του επιχειρεί έναν νέο δικαστικό «Καλλικράτη» για τα διοικητικά δικαστήρια, που είναι διάσπαρτα ανά την επικράτεια και πολλά από αυτά υπολειτουργούν για χρόνια.
Η αναμόρφωση του δικαστικού χάρτη για τη διοικητική δικαιοσύνη, αν τελικώς το επικείμενο νομοθέτημα τολμήσει ουσιαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, θα σηματοδοτήσει την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει πραγματικά σε αλλαγές στον τομέα της Δικαιοσύνης, που κατά κοινή ομολογία και παραδοχή όλων έχει τόσα προβλήματα, που αποτελεί τον μεγάλο θεσμικό ασθενή της χώρας.
Το νομοσχέδιο για τον δικαστικό «Καλλικράτη» αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση σύντομα και θα προωθηθεί στη Βουλή για ψήφιση, σε κάθε περίπτωση, πριν από τις εκλογές.
Ο λόγος της ψήφισης του εν λόγω νομοσχεδίου πριν από τις εκλογές βασίζεται βασικά και πρωτίστως στη συμφωνημένη απαίτηση που πηγάζει από το Ταμείο Ανάκαμψης για αλλαγές στη διοικητική Δικαιοσύνη, που έχουν τεθεί ως προϋπόθεση για την εκταμίευση κονδυλίων με τα οποία θα χρηματοδοτηθούν κρίσιμα έργα και τομείς όπου υπάρχουν ουσιαστικές ανάγκες.
Το νομοσχέδιο είναι βέβαιο ότι θα ψηφιστεί και η συμφωνία θα τηρηθεί για να υπάρξουν στο μέλλον και οι εκταμιεύσεις από το Ταμείο.
Ωστόσο η ουσία του θέματος, με αφορμή το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στον χάρτη της διοικητικής Δικαιοσύνης, δεν είναι να νομοθετούνται μεταρρυθμίσεις στη λογική της εξυπηρέτησης προϋποθέσεων για οικονομικές παροχές, αλλά αν οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται, επιχειρούνται στη λογική της πραγματικής αναγκαιότητας, είναι υλοποιήσιμες και επιπλέον μπορούν να προχωρήσουν και να υποστηριχθούν.
Διότι η οδυνηρή εμπειρία των μνημονίων και των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής μάς έχει διδάξει ότι μεταρρυθμίσεις μπορεί να γίνουν, αλλά συνήθως μένουν στα χαρτιά και μόνον κάποιες από αυτές πραγματικά προχωρούν και υλοποιούνται.
Οσο για τις αλλαγές στον χάρτη της διοικητικής Δικαιοσύνης το ζητούμενο είναι να είναι ουσιαστικές και να συνιστούν πραγματικά μεταρρυθμίσεις και όχι «θεσμικές τσαπατσουλιές», καθώς το νομοθέτημα αυτό θα αποτελέσει, πέραν όλων των άλλων, το προηγούμενο για παρόμοιες αλλαγές στην ποινική και πολιτική Δικαιοσύνη, όπου τα προβλήματα είναι τεράστια, αλλά και πιλότο για επικείμενες αλλαγές στον χάρτη κι άλλων κρίσιμων τομέων, όπως η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η υγεία.