Το θετικό στην όλη ιστορία με την νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αναγνώριση δικαιωμάτων γάμου και τεκνοθεσίας στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια είναι, πως ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, με προεκτάσεις ηθικές, αξιακές και προσωπικών πεποιθήσεων αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας δημόσιας συζήτησης.
Τα επιχειρήματα που κατατέθηκαν από υποστηρικτές και εκείνους που αρνούνται τις αλλαγές, υπήρξαν πράγματι πολλά και βοήθησαν, όσους θέλουν να ακούσουν, να μορφώσουν γνώμη και να προβληματιστούν, ανεξάρτητα αν μεταβάλλουν άποψη η όχι.
Ο δημόσιος διάλογος σε γενικές γραμμές, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, κινήθηκε σε κλίμα αντιπαραθέσεων με επιχειρήματα και σπάνια με κραυγές.
Και η Εκκλησία που είναι αντίθετη με τις επικείμενες ρυθμίσεις, όταν τοποθετήθηκε δημόσια, δια του Αρχιεπισκόπου η Μητροπολιτών της τοποθετήθηκε χωρίς αφορισμούς και χωρίς ακρότητες.
Το ίδιο σε γενικές γραμμές έγινε και από το πολιτικό προσωπικό, σχεδόν όλων των πολιτικών κομμάτων.
Από την άλλη στην κυβέρνηση που έχει και την πρωτοβουλία των νομοθετικών κινήσεων, οι συζητήσεις ανάμεσα στους βουλευτές, οι ενημερώσεις τους και η προσπάθεια να πεισθούν όλο και περισσότεροι καθόρισαν τον εσωτερικό διάλογο στο κυβερνών κόμμα.
Τα Μέσα Ενημέρωσης επίσης, πρωτοστάτησαν στο θέμα επί ημέρες, όσο η κυβέρνηση συντηρούσε το όλο θέμα με τις συζητήσεις για να πεισθούν βουλευτές της που δεν συμφωνούν με τις ρυθμίσεις.
Ομως πια, το θέμα έχει όχι μόνον εξαντληθεί, αλλά και κουράσει.
Οι πολίτες, όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν τον δημόσιο διάλογο για ένα τόσο σημαντικό νομοθετικό βήμα, έχουν ενημερωθεί. Το ίδιο και οι βουλευτές των κομμάτων. Από δω και πέρα η όποια διατήρηση του θέματος σε εκκρεμότητα θα αδικήσει την όλη προσπάθεια και θα προκαλέσει ενοχλήσεις. Δεν έρχεται άλλωστε η καταστροφή του Νώε.
Η ελληνική κοινωνία, αντίθετα από ό,τι γενικά πιστεύεται, είναι ανεκτική σε νομοθετικές αλλαγές σε θέματα που αφορούν την σφαίρα των προσωπικών επιλογών των πολιτών. Να θυμίσω, πως το σύμφωνο συμβίωσης που ισχύει ήδη, όταν ήταν να ψηφιστεί είχε δημιουργήσει θόρυβο, αλλά πέρασε και εφαρμόζεται από εκείνους, που το επιλέγουν.
Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση, που επέλεξε τη νομοθετική αλλαγή, καλά θα κάνει να τελειώνει. Να ψηφιστεί ο νόμος. Διότι το πολύ το Κύριε Ελέησον το βαριέται, όπως λέει προσφυώς ο λαός μας, και ο παππάς!
