Δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εις βάρος της Ελλάδας για διάφορες παραβάσεις, κυρίως όμως γιατί η ελληνική Δικαιοσύνη καθυστερεί να εκδώσει αποφάσεις – καταδίκες που κατατάσσουν τη χώρα μας ψηλά στη σχετική λίστα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ωστόσο οι καταδίκες αυτές δεν έχουν καθοριστικά συμβάλει στο να ληφθούν μέτρα ώστε το ελληνικό δικαστικό σύστημα να αποφασίζει σύντομα, χωρίς να ταλαιπωρεί τους πολίτες, προκαλώντας τους ζημία οικονομική – και όχι μόνον.
Και ενώ η ελληνική Δικαιοσύνη αποδοκιμάζεται από το Ευρωδικαστήριο, κυρίως λόγω της κύριας παθογένειας να μην αποφασίζει σε εύλογο χρόνο για τα αιτήματα έννομης προστασίας των πολιτών, πρόσφατα αποδοκιμάστηκε για έναν ακόμη πολύ σοβαρό λόγο.
Για το γεγονός ότι δεν παρείχε δυνατότητα δίκαιης δίκης σε έναν Ελληνα που ταλαιπωρήθηκε, όσο λίγοι, για λόγους πολιτικής στοχοποίησης. Πρόκειται για την υπόθεση του Ανδρέα Γεωργίου, που διετέλεσε επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας και της προσπάθειας για δημοσιονομική προσαρμογή. Ο άνθρωπος αυτός στοχοποιήθηκε με συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις και πολιτικές ιδεοληψίες, ως υπεύθυνος της οικονομικής κατάρρευσης, με την ανυπόστατη κατηγορία ότι «μαγείρεψε» το έλλειμμα του 2009, με αποτέλεσμα να μπει η χώρα στα μνημόνια. Η ελληνική Δικαιοσύνη πρωτοστάτησε στις διώξεις εναντίον του και στη στοχοποίησή του, με πρωτεργάτες κορυφαίους την εποχή εκείνη δικαστικούς παράγοντες, όπως η πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου.
Ο Αρειος Πάγος, που εισέπραξε πρόσφατα την αποδοκιμασία του Ευρωδικαστηρίου, ήταν κατ’ εξοχήν το δικαστήριο που επιχειρούσε να καταδικαστεί ο Ανδρέας Γεωργίου, παρά τις κατά καιρούς αθωώσεις του από κατώτερα δικαστήρια. Ηταν το δικαστήριο που δεν δέχθηκε να σταλεί ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προκειμένου να εξηγηθεί πλήρως ο ευρωπαϊκός κανονισμός για τις ανεξάρτητες στατιστικές αρχές, ώστε να παύσουν οι διώξεις εις βάρος του Γεωργίου για δήθεν αλλοίωση του ελλείμματος του 2009.
Η αποδοκιμασία εις βάρος του Α.Π. από το Ευρωδικαστήριο για την υπόθεση Γεωργίου είναι πολύ σοβαρή και εκθέτει την ελληνική Δικαιοσύνη, όχι μόνον γιατί δεν παρείχε δίκαιη δίκη σε έναν Ελληνα πολίτη, αλλά γιατί μετείχε ενεργά στη στοχοποίησή του, με απανωτές διώξεις, πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το πολιτικό αφήγημα ότι η αλλοίωση του ελλείμματος του 2009 ήταν η αιτία για τα μνημόνια. Η καταδίκη για την υπόθεση Γεωργίου είναι επί της ουσίας καταδίκη για την ανάμειξη της ελληνικής Δικαιοσύνης σε πολιτικά παίγνια και μάλιστα στο υψηλότατο επίπεδο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που κινήθηκε όχι μία αλλά πολλές φορές για να επιτευχθεί η καταδίκη Γεωργίου.
Δεν είναι τυχαίο πως ενώ τα κατώτερα δικαστήρια τον αθώωναν, η Εισαγγελία του Α.Π. ασκούσε αναιρέσεις. Τουλάχιστον τρεις φορές επιχειρήθηκε από τον Α.Π. η εξαφάνιση των αποφάσεων απαλλαγής για τον Ανδρέα Γεωργίου. Το Ευρωδικαστήριο στην υπόθεση Γεωργίου καταδίκασε ουσιαστικά την ανάμειξη της ελληνικής Δικαιοσύνης στον χώρο της πολιτικής…