Από την προηγούμενη ημέρα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι με την εκατόμβη των νεκρών, ξεκίνησαν οι εγκληματικές παραλείψεις που οδήγησαν στην πρωτοφανή τραγωδία, κατά τον Δημήτριο Λιότσιο, ο οποίος με εντολή της Δικαιοσύνης συνέταξε πραγματογνωμοσύνη και εξετάζεται αυτές τις μέρες στο δικαστήριο.
Ο πραγματογνώμονας αξιωματικός της Πυροσβεστικής, καταθέτοντας και χθες, δεύτερη ημέρα στη δίκη για τους υπευθύνους της απίστευτης καταστροφής, ανέφερε ότι από την προηγούμενη ημέρα, με δεδομένη σε όλους την πρόγνωση για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα στην Αττική, όφειλαν οι αρμόδιοι του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων (ΕΣΚΕ) να έχουν διατάξει τη μετεγκατάσταση αεροσκαφών στο λεκανοπέδιο, όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις. Σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο κ. Λιότσιος, δεν υπήρξε πρόβλεψη για εναέρια επιτήρηση, παρά το γεγονός ότι η πρόγνωση επικινδυνότητας εκδήλωσης πυρκαγιάς για την Αττική ήταν στο νούμερο 4 της σχετικής κλίμακας.
Το αποτέλεσμα, όπως τόνισε ο πραγματογνώμονας, της παράλειψης αυτής, που υπήρξε εγκληματική, ήταν πως την επομένη ημέρα 23 Ιουλίου, όταν ξέσπασαν δύο φωτιές στην Αττική, μία στην Κινέτα και μία στο Μάτι, ότι άργησε να σταλεί το αίτημα από το ΕΣΚΕ στην Πολεμική Αεροπορία για εναέρια επιτήρηση και μολονότι υπήρχαν διαθέσιμα και ως εκ τούτου έμειναν καθηλωμένα.
Δίκη για το Μάτι: Λάθη που έκαιγαν πριν καν ανάψει η φωτιά-1Ο κ. Λιότσιος υποστήριξε, αναφερόμενος στα δεδομένα της πραγματογνωμοσύνης του, πως αν ήταν τρία τα αεροσκάφη η φωτιά στο Μάτι θα είχε μετά βεβαιότητας αντιμετωπιστεί και πάντως, όπως σημείωσε, δεν θα είχε αυτά τα φονικά αποτελέσματα. Ο πραγματογνώμονας, η εξέταση του οποίου στη δίκη παρακολουθείται από δεκάδες εγκαυματίες και συγγενείς θυμάτων, προχώρησε χθες και στις εγκληματικές παραλείψεις των αρμοδίων την ημέρα της φονικής πυρκαγιάς.
Αργησε η επιφυλακή
Οπως υποστήριξε, ήταν αναγκαίο να κηρυχθεί γενική επιφυλακή από το μεσημέρι της ημέρας εκείνης, και ειδικότερα, όταν άρχισε εκκένωση της Κινέτας, όπου μαινόταν πυρκαγιά, καθώς η Αττική από την προηγούμενη ημέρα ήταν στο κόκκινο και με βαθμό επικινδυνότητας τέσσερα. Αντί αυτού, όπως τόνισε, η γενική επιφυλακή κηρύχθηκε το απόγευμα της 23ης Ιουλίου, όταν πια η φωτιά που είχε ξεκινήσει από το Νταού Πεντέλης είχε πέσει μέσα στα σπίτια στο Μάτι και είχε αρχίσει το ολέθριο έργο της.
«Στις 13.30 –τόνισε ο κ. Λιότσιος– έπρεπε να δοθεί εντολή για γενική επιφυλακή, μιας και είχε αρχίσει η απομάκρυνση πολιτών στην Κινέτα. Στις 17.30 που δόθηκε η εντολή για γενική επιφυλακή… Σε λιγότερο από μία ώρα κανείς δεν θα προλάβαινε να βρίσκεται στην υπηρεσία του. Στις 7 παρά 10 η φωτιά είχε φτάσει ήδη στη θάλασσα. Οφειλαν οι υπηρεσίες της Αττικής να είναι σε επιφυλακή και να έχουν επανδρωμένα όλα τα οχήματα».
Η κατάθεσή του, που αναμένεται να συνεχιστεί για αρκετές ακόμα συνεδριάσεις του δικαστηρίου, αφού η πραγματογνωμοσύνη αποτελεί σημαντικότατο κομμάτι του κατηγορητηρίου, χθες προκάλεσε αντιδράσεις από συνηγόρους ορισμένων κατηγορουμένων, που ζήτησαν από το δικαστήριο να καταθέτει ο Δημήτριος Λιότσιος μόνον ως πραγματογνώμονας και όχι ως μάρτυρας, δηλαδή να περιορίζεται αυστηρά σε όσα έχει γράψει στην πραγματογνωμοσύνη και να μην εκφέρει κρίσεις απαντώντας σε ερωτήσεις του δικαστηρίου.
Η θέση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους παριστάμενους συγγενείς των θυμάτων, αλλά και από τους δικηγόρους τους, με τον δικηγόρο Βασίλειο Καπερνάρο να απευθύνεται στο δικαστήριο λέγοντας: «Ο καλύτερος μάρτυρας είναι εκείνος που συμβάλλει στην εξεύρεση της αλήθειας. Εάν η πραγματογνωμοσύνη δεν τους άρεσε, θα μπορούσαν να την προσβάλουν και να ζητήσουν την εξαίρεση του κ. Λιότσιου. Ερχονται σήμερα, αφού έχει καταθέσει 37 φορές ως μάρτυρας στην ανάκριση, να πουν ότι δεν είναι μάρτυρας…».
Το δικαστήριο, όταν τέθηκε το αίτημα πώς θα πρέπει να καταθέτει ο Δημήτριος Λιότσιος, αποφάσισε ότι εξετάζεται και ως πραγματογνώμονας και ως μάρτυρας, συμβουλευόμενος τις σημειώσεις του.
Πάντως στη δίκη για το Μάτι, όπου ξεχειλίζει ο πόνος για τις απώλειες, όπου άνθρωποι βρίσκονται στη ζωή με τραύματα βαθιά από την οδύνη και οι περισσότεροι, όπως έχουν δηλώσει καταθέτοντας, ζουν για να ζουν, κυριαρχεί και η οργή γιατί έμειναν απροστάτευτοι, αλλά και γιατί στη συνέχεια αντιμετώπισαν την πιο κακοστημένη παράσταση συγκάλυψης, ενώ στο εδώλιο κάθισαν μόνον ορισμένοι από εκείνους που πραγματικά είχαν ευθύνες για την τραγωδία.