Το τέταρτο κατά σειρά Ειδικό Δικαστήριο μετά τη μεταπολίτευση, με κατηγορούμενο τον πρώην υπουργό σε κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, έχει ξεκινήσει, και φαίνεται πως θα κρατήσει καιρό, προκαλώντας σειρά ερωτημάτων για τη συγκρότηση ενός τόσο σημαντικού δικαστικού σχηματισμού.
Η δίκη αφορά, όχι στην ενοχοποίηση των δέκα πολιτικών με τις παράνομες πρακτικές της Novartis, υπόθεση που προκάλεσε σφοδρότατη πολιτική αντιπαράθεση επί τέσσερα και πλέον χρόνια, αλλά παρεμβάσεις του Παπαγγελόπουλου σε εισαγγελείς για να χειριστούν κατά τις υποδείξεις του συγκεκριμένες σημαντικές υποθέσεις.
Μαζί του δικάζεται και η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη, που διετέλεσε επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς και ήταν εκείνη που χειρίστηκε την ενοχοποίηση των δέκα πολιτικών για τους οποίους τίποτα δεν προέκυψε, από όσα οι προστατευόμενοι μάρτυρες είχαν καταθέσει σε βάρος τους.Η εισαγγελέας Τουλουπάκη δεν δικάζεται τώρα για τους δικαστικούς της χειρισμούς για τους δέκα πολιτικούς (Σαμαρά, Στουρνάρα, Βενιζέλο και λοιπούς),αλλά γιατί δεν έστειλε τον Παν. Κουρουμπλή και τον Ανδρέα Ξανθό, υπουργούς στο Υγείας επί ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, όταν τους είχε καταμηνύσει το ΚΙΝΑΛ για τη Novartis.
Άλλωστε η υπόθεση με τους πολιτικούς και τη Novartis έκλεισε δια παντός με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου, που αποφασίζει ποιοι τελικά θα δικαστούν από το Ειδικό Δικαστήριο. Έτσι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος αντιμετωπίζει πλέον μόνον κατηγορίες για παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης, κατηγορίες που έχουν ηθική απαξία, καθώς ήταν τότε αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης και γι αυτές δικάζεται στο Ειδικό Δικαστήριο. Οι κατηγορίες της εισαγγελέως Τουλουπάκη, ότι δεν έστειλε τον φάκελο Κουρουμπλή και λοιπών στη Βουλή, θα μπορούσαν άνετα να κριθούν σε πειθαρχικό επίπεδο και πάντως, όχι ενώπιον ενός τόσο σημαντικού δικαστικού σχηματισμού.
Με άλλα λόγια. Η δίκη Παπαγγελόπουλου- Τουλουπάκη με σαφή τρόπο φέρνει στην επιφάνεια σοβαρούς προβληματισμούς για το Ειδικό Δικαστήριο. Ενα βαρύ, βαρύτατο, Δικαστήριο που προβλέπεται από το Σύνταγμα για να δικάζει τους υπουργούς. Μπορεί να συγκροτείται για όποιο αδίκημα; H μήπως για παράδειγμα μόνον για τα πολύ σοβαρά; Kαι κάτι ακόμα. Μήπως τελικά στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση πρέπει επιτέλους να προβλεφθεί, να δικάζονται και οι πολιτικοί από τα ποινικά δικαστήρια όπως όλοι οι πολίτες; Απόδειξη γι αυτό η ποινική αντιμετώπιση του Ακη Τσοχατζόπουλου για σοβαρά οικονομικής φύσεως αδικήματα που δικάστηκε – δεν είναι του παρόντος γιατί- από ποινικά δικαστήρια, όπως όλοι οι πολίτες, αντιμετώπιση που κατέδειξε στην πράξη, πως και οι πολιτικοί μια χαρά μπορεί να δικάζονται όπως όλοι. Και πάντως τα Ειδικά Δικαστήρια, αν συγκροτούνται, να συγκροτούνται για ειδικά αδικήματα, βαριάς πολιτικής απαξίας, και όχι για παραβάσεις καθήκοντος που επισύρουν ποινές δύο τρία χρόνια φυλάκιση, ευτελίζοντας βαρύτατους δικαστικούς σχηματισμούς, προκαλώντας τους πολίτες για τις συνταγματικές απομειώσεις που εκ των πραγμάτων επέρχονται, αλλά και τις ειδικές ποινικές μεταχειρίσεις των πολιτικών.
