Χρειάστηκε να περάσουν έξι ολόκληρα χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι, με την εκατόμβη των νεκρών και τους δεκάδες εγκαυματίες, που δίνουν αγώνα για τη ζωή τους μετά τη φονική πυρκαγιά, για να φθάσει η δικαιοσύνη στην έκδοση απόφασης για όσους κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Η καθυστέρηση στην έκδοση της απόφασης, που βαρύνει τις δικαστικές αρχές και κυρίως την ανάκριση που διενεργήθηκε με άστοχους χειρισμούς, χρεώνεται στη δικαιοσύνη, που για μία ακόμη φορά δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει σε εύλογο χρόνο τις δικαστικές διαδικασίες για μια τραγωδία εθνικών διαστάσεων, που έχει μοναδικά εγγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο.
Η δικαιοσύνη στο στάδιο της δίκης προσπάθησε να καλύψει τον χαμένο χρόνο, χωρίς ωστόσο να κατορθώσει να εξαλείψει τις ευθύνες για το γεγονός, ότι έχουν περάσει τόσα χρόνια, για να φθάσει έξι χρόνια μετά σε απόφαση ακόμα μόνον στον πρώτο βαθμό.
Σε κάθε περίπτωση, οι καθυστερήσεις στη δικαστική εκκαθάριση για την τραγωδία στο Μάτι εγγράφεται στις γκρίζες σελίδες της δικαιοσύνης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία της και την ικανοποίηση αιτημάτων έννομης προστασίας από τους πολίτες.
Τα έξι χρόνια είναι πάρα πολλά για μια τραγωδία που μας στιγμάτισε, αφάνισε οικογένειες, άφησε πίσω τους καμένους και χαροκαμένους ανθρώπους, θύματα μιας κρατικής μηχανής που λειτουργεί στον αυτόματο με κριτήρια, στην προκειμένη περίπτωση, αλλά δυστυχώς και σε άλλες, την αδιαφορία και την έλλειψη του αισθήματος πρόνοιας και προσφοράς στον πολίτη.
Εκείνο πάντως, που θα είναι διαλυτικό για την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς, είναι η πιθανότητα, που δυστυχώς είναι πολύ μεγάλη, να παραγραφούν τελικά οι όποιες ευθύνες αποδοθούν στους υπεύθυνους, η πάντως σε όσους δικάστηκαν και θα καταδικαστούν, καθώς η παραγραφή θα σημάνει την απόλυτη αδυναμία της δημοκρατίας μας και της δικαιοσύνης να δικάσει και να καταδικάσει για μια τέτοια βαριά τραγωδία. Ο,τι χειρότερο.
