Ο μεγάλος κίνδυνος από τις αποκαλύψεις, αν αποδειχθούν αληθείς από τις δικαστικές έρευνες, για τη δράση του ιδρυτή της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Ανθρωπος», είναι πως θα δεχθεί ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα η εμπιστοσύνη που πρέπει να έχουμε ως πολίτες στις κοινωνικές δράσεις αλληλεγγύης και προσφοράς.
Μετά τις δικαστικές περιπέτειες για την Κιβωτό του Κόσμου, που τόσο ο ιδρυτής της όσο και άλλοι βρίσκονται στη δίνη δικαστικών εμπλοκών, η υπόθεση με την κοινωνική κουζίνα έρχεται να προστεθεί στις πολλές, αλλά λιγότερο γνωστές, ιστορίες φιλανθρωπίας και κοινωνικής προσφοράς, που έχουν αθέατες πλευρές και σκοτεινά σημεία στην οικονομική διαχείριση δωρεών και προσφορών.
Πρώτα απ’ όλα να γίνει αντιληπτό ένα πράγμα. Οτι όλοι, όσοι προσφέρουν και δραστηριοποιούνται σε κοινωνικές δράσεις δεν είναι απατεώνες. Το δεύτερο, ακόμα και η υπόθεση της κοινωνικής κουζίνας, αν αποδειχθούν τα καταγγελόμενα για τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο, δεν φθάνουν να αναιρέσουν το γεγονός, ότι η συγκεκριμένη κοινωνική δράση προσέφερε και μάλιστα σημαντικό έργο και οφείλει να στηριχθεί και να συνεχίσει την προσφορά της.
Γιατί αλλιώς, εκείνοι που θα την πληρώσουν, εκτός από τους πολίτες που θα κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους και δύσκολα θα δίνουν στο εξής για τέτοιες κοινωνικές δράσεις, είναι πρωτίστως οι συνάνθρωποι μας που έχουν πραγματικές ανάγκες.
Και δυστυχώς είναι πολλοί και υπάρχουν. Και δυστυχέστερα την κάλυψη των αναγκών τους δεν μπορεί να εξυπηρετήσουν κρατικές δομές, ούτε είναι δυνατόν να καλύψει στο σύνολο τους η Εκκλησία η οποία σηκώνει μεγάλο βάρος στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Οπότε οι περιπτώσεις Κιβωτού του Κόσμου και Πολυχρονόπουλου, ας μην μας οδηγήσουν στο άλλο άκρο, να μην προσφέρουμε, να μην ενισχύουμε, να μην έμπρακτα στηρίζουμε την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ομως να προβληματιστούμε πρέπει. Πού δίνουμε και βεβαίως οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να ελέγχουν αυτές τις κοινωνικές δράσεις, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, και να μην κινούνται εκ των υστέρων, όταν τα πράγματα έχουν πάρει άσχημη τροπή και οι έκνομες ενέργειες καθορίζουν τη λειτουργία τέτοιων οργανισμών, μικρών η μεγάλων. Γιατί κακά τα ψέματα. Αν υπήρχε έλεγχος κανένας Πολυχρονόπουλος και κανένας άλλος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να διαχειρίζεται εν λευκώ τις εισφορές του κόσμου.
