Από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα δεν υπήρξε εκλογική αναμέτρηση στην οποία να απαγορεύθηκε η συμμετοχή πολιτικού κόμματος. Τώρα, για πρώτη φορά ο Αρειος Πάγος καλείται να προχωρήσει, ενδεχομένως, σε απαγόρευση συμμετοχής πολιτικού σχηματισμού, αν υποκρύπτει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ως πραγματική ηγεσία καταδικασμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Ο έλεγχος από το ανώτατο δικαστήριο θα γίνει με βάση τον πρόσφατο νόμο που ψηφίστηκε από κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ και ο οποίος απαγορεύει στους καταδικασμένους της Χ.Α., όπως ο Ηλίας Κασιδιάρης, που έχει ιδρύσει και κόμμα, να λάβουν μέρος στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ο έλεγχος των ανωτάτων δικαστών δεν θα είναι, όπως όλα δείχνουν, εύκολη υπόθεση, καθώς μπορεί ένα πολιτικό μόρφωμα που θα καταθέσει αίτηση για συμμετοχή στις εκλογές, εκ πρώτης όψεως, να μην παρουσιάζει προβλήματα. Να μη μετέχουν δηλαδή σε αυτό καταδικασμένα πρώην στελέχη της Χ.Α., ή άλλοι που μπορεί να συνδέονται με οποιονδήποτε τρόπο με τη Χρυσή Αυγή.
Αλλωστε η κάλυψη από ένα πολιτικό μόρφωμα καταδικασμένων στελεχών της Χ.Α. αποτελεί και την πραγματική δυσκολία της κρίσης του Αρείου Πάγου, όπου θα δοκιμαστεί στην πράξη και η αποτελεσματικότητα νομοθετικών ρυθμίσεων που ψηφίστηκαν πρόσφατα.
Ετσι, οι δυσκολίες της δικαστικής κρίσης είναι δεδομένες, όπως και η δοκιμασία για την αποτελεσματικότητα των νομοθετικών αλλαγών που έφερε η κυβέρνηση, προκειμένου να αποκλειστεί από τις εκλογές πολιτικός σχηματισμός που θα θελήσει να βάλει «από την πίσω πόρτα» τη Χρυσή Αυγή στο Κοινοβούλιο και στην πολιτική ζωή του τόπου.
Εκείνο όμως που πραγματικά προβληματίζει είναι, πώς έπειτα από όσα έχουν συμβεί –δολοφονία Παύλου Φύσσα, επιθέσεις ρατσιστικού τύπου με απόπειρες ανθρωποκτονίας, βαριά καταδίκη από τη Δικαιοσύνη, αποκαλύψεις για παραστρατιωτική δράση, νεοναζιστικά χαρακτηριστικά και ιδεολογία–, υπάρχουν ακόμη πολίτες που θέλουν να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή. Που θέλουν να μπει στη Βουλή ο Ηλίας Κασιδιάρης, που εκτίει ποινή κάθειρξης 13 χρόνων για το απαξιωτικό αδίκημα της διεύθυνσης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση νεοναζιστικού τύπου.
Πολλοί έχουν αποδώσει –και σωστά– την εκλογική απήχηση της Χ.Α. τα πρώτα χρόνια της δράσης της στις πολιτικές τερατογενέσεις της κρίσης και στην κατάρρευση των συστημικών πολιτικών σχηματισμών.
Από τότε όμως κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Η δοκιμασία της οικονομικής και πολιτικής κρίσης υπήρξε, χωρίς αμφιβολία, επώδυνη, αλλά τα διδάγματά της ήταν πολλά.
Ετσι, το να υπάρχουν ακόμη κάποιοι –που δυστυχώς δεν είναι και ασήμαντη μειοψηφία– που δηλώνουν ότι υπερψηφίζουν τον νεοναζιστικό λόγο του Ηλία Κασιδιάρη, ή άλλων που ταυτίζονται επί της ουσίας με τη Χ.Α., είναι πρόβλημα της δημοκρατίας μας, του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο ίσως να χρήζει ευρύτερης αντιμετώπισης και όχι μόνο εκλογικών απαγορεύσεων…