Οι συνεργάτες του υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Γ. Φλωρίδη δεν εκπλήσσονται όταν συνήθως τον ακούνε να μιλάει με όρους αθλητικούς για την πολιτική ασφάλειας, πολιτική πρώτης προτεραιότητας για την κυβέρνηση Σημίτη, που οριοθετείται από τους Ολυμπιακούς του 2004 αλλά ξεπερνά αυτό το φράγμα του χρόνου και αφορά και το μετά – τη χώρα, τη θωράκισή της, την καθημερινότητα των πολιτών, τις σύγχρονες μορφές τρομοκρατίας. H φράση του «ούτε ασημένιο ούτε χάλκινο, παρά μονάχα το χρυσό» αποδίδει με ενάργεια την αποφασιστικότητα και την πάγια πεποίθηση ότι η πολιτική ασφάλειας που χρόνια οικοδομείται έχει ήδη αποδώσει τη βεβαιότητα της ασφαλούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων αλλά και της δημιουργίας ενός νέου δόγματος ασφάλειας που η χώρα δεν θα μπορούσε ούτε καν να διανοηθεί σε άλλη χρονική συγκυρία.Μετά την εξάρθρωση της εγχώριας τρομοκρατίας, που αποτέλεσε και μια σημαντικότατη απόδειξη του πόσο έχουν αλλάξει πολλά και ουσιαστικά στον τομέα της ασφάλειας και της διεθνούς συνεργασίας, η συνειδητοποίηση ότι η χώρα δεν είναι στο απυρόβλητο της τρομοκρατίας, που ως φαινόμενο ακολουθεί τα βήματα της παγκοσμιοποίησης και δεν εξαιρεί καμία χώρα από τον κίνδυνο, αλλά και η αναγκαιότητα θωράκισης που η συγκυρία των Ολυμπιακών Αγώνων επιβάλλει έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα και έχουν δώσει στην κυβερνητική πολιτική στον τομέα αυτόν τον χαρακτήρα όχι μόνο της προτεραιότητας αλλά της πρώτης και αδιαμφισβήτητης ανάγκης.
Ξεπερνώντας το αστυνομικόν της λογικής που έχει τη μέγιστη σημασία του και προσεγγίζοντας το θέμα της ασφάλειας με τους όρους της πολιτικής, η κυβέρνηση μετά το τέλος ουσιαστικά της εγχώριας τρομοκρατίας και την οργάνωση μιας ασπίδας με διεθνή στάνταρντ αλλά και προδιαγραφές που εξασφαλίζουν τα πλέον σύγχρονα συστήματα της τεχνολογίας, για τους Ολυμπιακούς του 2004 κεφαλαιοποιεί – και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό – ένα σύστημα απόλυτης ασφάλειας για τη χώρα που αφορά το μέλλον.
H αναμφισβήτητα σοβαρή δουλειά που έχει ήδη γίνει, με την ουσιαστική συνεργασία και συνδρομή και των υπηρεσιών από τις επτά χώρες που αποτελούν τους συμβούλους στο πεδίο της ασφάλειας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανία κ.ά.), αλλά και της οργάνωσης και της υποδομής που οι δικές μας υπηρεσίες έχουν επιτύχει, φάνηκε και στα πρόσφατα test events, για τα οποία η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι «όλα εξελίχθηκαν άψογα». Προσεχώς αναμένονται και οι σχετικές εκθέσεις που θα πιστοποιήσουν τα συμπεράσματα και τις τυχόν ελλείψεις.
H εμπέδωση της πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί απεικονίζεται και στις διεθνείς προσεγγίσεις για την πολιτική ασφάλειας που ακολουθεί η κυβέρνηση στη χώρα και είναι ίσως ενδεικτικό του κλίματος που πριν από χρόνια ουδείς μπορούσε να σκεφθεί, πολλώ δε μάλλον να προδικάσει: η απουσία της Ελλάδας από τον κατάλογο των 100 χωρών που κατηγορούνται για τρομοκρατική δραστηριότητα, τον οποίο δημοσίευσε ειδικό έγκυρο βρετανικό ινστιτούτο. H χώρα μας για πρώτη φορά απουσίαζε από τη λίστα και αυτό έχει την προφανή αξία του, μια και το κοινό στο οποίο απευθύνεται η ανακοίνωση που αναφέρουμε δεν είναι άλλο από τους επιχειρηματίες και γενικά εκείνους που ενημερώνονται για το πού θα επενδύσουν.
* Βήματα προόδου
Το εγχείρημα της εξάρθρωσης της εγχώριας τρομοκρατίας – το οποίο συμπερασματικά σχολίασε ο κ. Γ. Φλωρίδης στην πρόσφατη συνέντευξή του προς «Το Βήμα» δηλώνοντας με σαφήνεια ότι «η τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι αναμφίβολο ότι έχει δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα. Οι βασικές οργανώσεις έχουν εξαρθρωθεί. Τυχόν θύλακοι ή υπολείμματα τρομοκρατικών οργανώσεων ίσως υπάρχουν, αλλά υπάρχουν και η γνώση και η θέληση για να αντιμετωπισθούν» – έχει αποδώσει τους καρπούς του.
Και τα πεδία είναι πολλά. Ενδεικτικά και μόνον:
* H χώρα ύστερα από πολλές δεκαετίες αποτίναξε τον ζυγό των διεθνών πιέσεων αλλά και της ενοχοποίησης για την τρομοκρατική δραστηριότητα, η οποία παρέμενε αλώβητη προκαλώντας συνέπειες που ήταν βλαπτικές για τα συμφέροντά της.
* Εμπέδωση κλίματος ασφάλειας στον πολιτικό κόσμο αλλά και στην κοινή γνώμη και εδραίωση της πεποίθησης ότι η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων δεν κινδυνεύει από ένα κτύπημα ανάλογο με εκείνα με τα οποία οι ντόπιοι τρομοκράτες μάς είχαν συνηθίσει.
* Αλλαγή της κατεύθυνσης στην πολιτική ασφάλειας και θωράκισης της χώρας για την αντιμετώπιση τρομοκρατικού κτυπήματος άλλης κλίμακας, με φορέα πια θυλάκους της διεθνούς τρομοκρατίας.
* Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας και των πολιτών προς τις διωκτικές αρχές και συνακόλουθα δημιουργία βελτίωσης της εικόνας τους, η οποία ως πριν από λίγα χρόνια ήταν ταυτισμένη με την αναποτελεσματικότητα και την αδιαφάνεια στις δράσεις.
* Εργο με διάρκεια
Αυτά για την αφετηρία. Διότι η πολιτική ασφάλειας, που μας έδωσε ουσιαστικά δείγματα γραφής με την εξάρθρωση της 17N και του ΕΛΑ και απογειώθηκε από την αναγκαιότητα της ομαλής διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, αφήνει ένα έργο που δεν είναι παροδικό. Δεν είναι για το επόμενο έτος. Και ούτε επρόκειτο ποτέ να υλοποιηθεί αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν αποτελούσαν την αναγκαία συγκυρία.
Και στο πεδίο τού μετά η κυβερνητική πολιτική ασφάλειας έχει να επιδείξει εξαιρετικά αποτελέσματα. Κατ’ αρχήν οι όροι ασφάλειας για τη χώρα θα έχουν αλλάξει ριζικά. H τεχνική υποδομή, οι τεχνολογικές εφαρμογές, οι πληροφορίες και η διαχείρισή τους, η καταγραφή πιθανών κινδύνων, η εμπειρία – μοναδική – της διεθνούς συνεργασίας, η απόκτηση τεχνογνωσίας και εμπειρίας, η θωράκιση της χώρας, η εκπαίδευση του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και των άλλων υπηρεσιών είναι μόνο ένα τμήμα «μιας βαριάς κληρονομιάς ασφάλειας», όπως συνηθίζει να λέει ο κ. Φλωρίδης.
Και η κληρονομιά αυτή δεν αφορά μόνο την αντιμετώπιση με τους καλύτερους όρους των όποιων τρομοκρατικών απειλών, αλλά την ασφάλεια της χώρας, την καθημερινότητα του πολίτη. Εμπεδώνει ένα μοναδικό αίσθημα ασφάλειας για όλους και για όλα. Ακόμη και σε δραστηριότητες τρέχουσες, όπως η κίνηση στους δρόμους, η αστυνόμευση, το παρκάρισμα, οι δράσεις της Τροχαίας θα επωφεληθούν από τα νέα δεδομένα της ασφάλειας.
Μόνο οι κάμερες που θα τοποθετηθούν δίνουν ένα μέτρο. Αλλά και στο ευρύτερο πεδίο φαινόμενα που μας απασχολούν, όπως το οργανωμένο έγκλημα, η λαθρομετανάστευση – και βεβαίως η τρομοκρατία -, θα αντιμετωπίζονται εντελώς από άλλο πρίσμα. Με δυο λόγια, οι επιχειρησιακές δυνατότητες της Ελληνικής Αστυνομίας εξ αφορμής του 2004 δεν θα έχουν, όπως εκτιμούν στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, απλώς διπλασιαστεί, αλλά θα έχουν λειτουργήσει «ως γεωμετρική πρόοδος…».
ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ «Ασπίδα πάνω από τη χώρα…»
H πολιτική ασφάλειας έχει από καιρό δρομολογηθεί. Ολα πια λειτουργούν προς την κατεύθυνση της ασφάλειας της χώρας για τους Ολυμπιακούς. Ασφάλειας που δεν αφορά μόνο την Αθήνα ούτε μόνο τις ολυμπιακές πόλεις. Αφορά τη χώρα στο σύνολό της. Πρόκειται ουσιαστικά για μια «ασπίδα πάνω από τη χώρα, χωρίς κενά και δίχως τρύπες». Πρόκειται για ένα σύστημα που αφορά (και εδώ ενδεικτικά):
* Την ασφάλεια του δικτύου των μεταφορών, χερσαίων και θαλάσσιων.
* Την απόλυτη επιτήρηση των συνόρων.
* Την προστασία του εναέριου χώρου.
* Τη λήψη μέτρων για την αποφυγή κάθε μορφής τρομοκρατικής ενέργειας.
* Την εξασφάλιση προϋποθέσεων απόλυτης ασφάλειας των αποστολών και προστασίας όλων των μετεχόντων στη διαδικασία των Αγώνων.
* Τη λήψη περιοριστικών μέτρων για λόγους ασφάλειας στην κίνηση των οχημάτων.
Μια χώρα δηλαδή που μοιάζει με τον αστακό ή που την κατάστασή της αποδίδει η φράση «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον». Και κάτι για το τέλος: Οι έρευνες για τις δικές μας τρομοκρατικές οργανώσεις συνεχίζονται. Και συνεχίζονται με δεδομένα τα άπειρα, ακόμη και ανεπεξέργαστα, ευρήματα που έχουν στα χέρια τους οι διωκτικές αρχές. Ευρήματα που η αξιολόγησή τους δεν αποκλείει να έχουμε ακόμη μία ή δύο μικρές δίκες για τη 17N και τις άλλες οργανώσεις. Τα εργαστήρια όμως ακόμη δεν έχουν καθορίσει τον χρόνο και τις διαστάσεις.