https://www.facebook.com/v10.0/plugins/share_button.php?app_id=723998868044315&channel=https%3A%2F%2Fstaticxx.facebook.com%2Fx%2Fconnect%2Fxd_arbiter%2F%3Fversion%3D46%23cb%3Df3894f2ca342028%26domain%3Dwww.tovima.gr%26is_canvas%3Dfalse%26origin%3Dhttps%253A%252F%252Fwww.tovima.gr%252Ff3114e7862cf87e%26relation%3Dparent.parent&container_width=590&href=https%3A%2F%2Fwww.tovima.gr%2F2008%2F11%2F24%2Ffinance%2Fsimata-dixws-periorismoys%2F&layout=button_count&locale=el_GR&sdk=joey&size=small
Το σήμα για τις επιχειρήσεις είναι το ονοματεπώνυμό τους. Οι καταναλωτές γνωρίζουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, αναγνωρίζοντας το σήμα τους και διαχωρίζοντάς το από δεκάδες άλλα παρεμφερή ή παρόμοια.
Η αυτονόητη προστασία των σημάτων από διατάξεις και της κοινοτικής νομοθεσίας δηλώνει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο τον σημαίνοντα ρόλο τους και την οικονομική τους αξία. Το σήμα και η χρήση του αποτέλεσαν πρόσφατα αντικείμενο δίκης, που διεξήχθη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Τα προδικαστικά ερωτήματα που υποβλήθηκαν από την ολλανδική δικαιοσύνη στάθηκαν η αφορμή για μια δίκη, η οποία σε πρώτο επίπεδο φαίνεται να αφορά τη γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία BMW, ουσιαστικά όμως σχετίζεται με τη χρήση του σήματος από τρίτους χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του. Η απόφαση της Ολομελείας του ΔΕΚ, που εκδόθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1999, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς οι ευρωδικαστές καθόρισαν πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα σήμα, δηλωτικό ενός προϊόντος, από τρίτους που δεν διαθέτουν σχετική εξουσιοδότηση.
Με άλλα λόγια, το Ευρωδικαστήριο κλήθηκε να απαντήσει σε ερωτήματα για το αν νομίμως μπορεί ένας επιχειρηματίας να χρησιμοποιεί το σήμα ενός προϊόντος δίχως την άδεια του δικαιούχου, για να καταστήσει γνωστό στο καταναλωτικό κοινό ότι: διαθέτει πράγματι το προϊόν αυτό και επιπλέον ότι μπορεί να το επισκευάζει ή να το πωλεί ως μεταχειρισμένο.
Ολα ξεκίνησαν από την Ολλανδία, όπου ένας καταστηματάρχης, που δεν είχε την επίσημη εξουσιοδότηση της BMW, έκανε χρήση του σήματος της αυτοκινητοβιομηχανίας και δήλωνε ότι είναι «ειδικός στα μεταχειρισμένα της BMW», στα ανταλλακτικά της και στις επισκευές των αυτοκινήτων της. Οι επίσημοι αντιπρόσωποι (εξουσιοδοτημένα καταστήματα) της εταιρείας που ανέπτυσσαν επαγγελματική δραστηριότητα στην Ολλανδία, όπως ήταν επόμενο, αντέδρασαν και προσέφυγαν στα δικαστήρια. Στο πλευρό τους και η αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία θεώρησε ότι θίγονται τα συμφέροντά της.
Η ολλανδική δικαιοσύνη, προτού αποφανθεί οριστικά επί της υποθέσεως, έκρινε σκόπιμο να υποβάλει προδικαστικά ερωτήματα και να ζητήσει από το ΔΕΚ ερμηνεία των διατάξεων της οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου που αναφέρεται στα σήματα, προκειμένου να αποσαφηνισθεί ποιος δικαιούται τελικώς να χρησιμοποιεί το σήμα ενός προϊόντος.
Ειδικότερα το ζητούμενο ήταν: αν επιτρέπεται στον δικαιούχο σήματος να απαγορεύει σε τρίτο να χρησιμοποιεί το σήμα του προκειμένου να γνωστοποιεί στο κοινό ότι εκτελεί εργασίες επισκευής και συντηρήσεως προϊόντων που φέρουν αυτό το σήμα και έχουν διατεθεί στο εμπόριο, και ακόμη αν ο δικαιούχος μπορεί να αντιταχθεί στη χρήση του σήματος, όταν δίδεται από τον τρίτο που το χρησιμοποιεί η εντύπωση ότι υπάρχει εμπορική σχέση μεταξύ τους, ότι η επιχείρησή του περιλαμβάνεται στο δίκτυο διανομής του δικαιούχου του σήματος ή ότι υπάρχει ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των δύο αυτών επιχειρήσεων.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο δικαιούχος ενός σήματος μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να εμποδίσει τη χρήση του από τρίτους. Συγκεκριμένα οι ευρωδικαστές αποφάσισαν πως «από τα άρθρα της Οδηγίας 89/104/ δεν επιτρέπεται στον δικαιούχο ενός σήματος να απαγορεύει σε τρίτο να χρησιμοποιεί το σήμα του προκειμένου να γνωστοποιεί στο κοινό ότι εκτελεί εργασίες επισκευής και συντηρήσεως προϊόντων που φέρουν το συγκεκριμένο σήμα». Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν τη δυνατότητα της απαγορεύσεως και ειδικότερα όταν: «Χρησιμοποιείται το σήμα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι υπάρχει εμπορική σχέση μεταξύ της τρίτης επιχειρήσεως και του δικαιούχου του σήματος ή ότι η επιχείρησή του περιλαμβάνεται στο δίκτυο διανομής του δικαιούχου του σήματος ή ότι υπάρχει ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των δύο επιχειρήσεων».
Και ο γενικός εισαγγελέας κ. F. Jacobs, ο οποίος ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά την ημέρα της δίκης, που πραγματοποιήθηκε στις 2 Απριλίου του 1998, ετάχθη υπέρ της θέσεως που υποστήριξαν και οι ευρωδικαστές.
Υπόθεση C-63/97. Προσέγγιση των νομοθεσιών. Προδικαστική. Οδηγία περί σημάτων. Μη επιτρεπομένη χρήση του σήματος BMW στις αγγελίες προσώπου διατηρούντος κατάστημα πωλήσεως και επισκευής αυτοκινήτων. Ολομέλεια.