Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν για την ελληνική Δικαιοσύνη από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ». O διεθνής οργανισμός, ως επίσημος σύμβουλος της κυβέρνησης και σε θέματα μεταρρύθμισης του δικαστικού μας συστήματος, καταγράφει εικόνα απόλυτης ανορθολογικής κατανομής των δικαστικών μονάδων και του ανθρώπινου δυναμικού. Η Ελλάδα κατατάσσεται έτσι στην 146η θέση διεθνώς στον δείκτη για την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης.
Στην Ελλάδα απαιτούνται, κατά μέσον όρο, 1.400 ημέρες για να εκδοθεί μια τελεσίδικη απόφαση, δηλαδή απόφαση και από το εφετείο, ενώ στην Αυστρία, για παράδειγμα, ο χρόνος έκδοσης μιας τελεσίδικης απόφασης είναι 397 ημέρες. Η κατάσταση εμφανίζεται κατά πολύ χειρότερη, όταν στη μελέτη αποτυπώνεται ο συνολικός χρόνος από τότε που καταθέτει κάποιος μια αγωγή, έως την ώρα που θα εκτελεστεί η δικαστική απόφαση. Απαιτούνται κατά μέσον όρο 1.711 ημέρες.
Από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας προκύπτει και ο ανορθολογισμός του δικαστικού χάρτη. Συνολικά στη χώρα μας υπάρχουν αυτή τη στιγμή 19 εφετεία, αν και οι περιφέρειες είναι μόνον 13. Δεν είναι τυχαίο ότι έξι από αυτά έχουν ιδρυθεί τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς πριν από λίγα χρόνια τα εφετεία ήταν συνολικά 12. Αντίστοιχα στη Γερμανία, με πληθυσμό περί τα 80 εκατ. και βέβαια με άλλη διοικητική και δικαστική διάρθρωση, τα εφετεία είναι συνολικά 23, ενώ στην Ολλανδία μόλις πέντε.
Η ανορθολογική κατανομή δικαστηρίων και δικαστικών έχει ως αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, άλλα δικαστήρια να πνίγονται στη δουλειά και οι δικαστές να μην προλαβαίνουν να δικάσουν, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα, και άλλα να δουλεύουν λιγότερο, ενώ πολλά ειρηνοδικεία δεν έχουν παρά ελάχιστη έως ανύπαρκτη δικαστική ύλη.
Το παράδειγμα που προκαλεί έκπληξη και καταδεικνύει με ακραίο τρόπο τα παράλογα του δικαστικού μας χάρτη είναι το Ειρηνοδικείο Ανδρου – Μήλου, όπου οι αποφάσεις που εκδίδονται συνολικά από το συγκεκριμένο δικαστήριο αντιστοιχούν στο μηδενικό ποσοστό του 0,21 ανά 100 κατοίκους!