Τα κρεβάτια, διότι περί αυτού πρόκειται, και οι ξαπλώστρες που έχουν κατακλύσει τις παραλίες χωρίς να μένει χώρος για τους πολίτες, που δεν θέλουν να πληρώσουν, η δεν επιθυμούν να τις χρησιμοποιήσουν είναι το θέμα του φετινού καλοκαιριού, εκτός βέβαια από τις καταστροφικές πυρκαγιές που αφάνισαν χιλιάδες ζώα, περιουσίες, δάση και οδήγησαν στο θάνατο σε ώρα εκτέλεσης του καθήκοντος δύο ηρωικούς πιλότους.
Οι αντιδράσεις για την κατάληψη των παραλιών από επιχειρηματικές δραστηριότητες χωρίς έλεγχο, είναι λογικό να βρίσκουν ανταπόκριση. Η αξιοποίηση του αιγιαλού, θέλει μέτρο, σύνεση και πρωτίστως κανόνες.
Δυστυχώς όμως η κακοποίηση των ακτών, των παραθαλάσσιων οικισμών, του αιγιαλού δεν εξαντλείται μόνον στις ξαπλώστρες. Δεκαετίες έχουν αποκλειστεί ακτές και η πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα από ιδιοκτησίες που μόνον νόμιμες δεν ήταν. Μεγάλα τμήματα της ακτογραμμής σε όλη τη χώρα είναι αποκλεισμένα και απροσπέλαστα. Η πολιτεία, το κράτος, η αυτοδιοίκηση σφυρίζουν αδιάφορα και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί αυτές τις καταστάσεις φυσικές και δεδομένες. Ουδείς αντιδρά και καμία προσπάθεια αρμοδίως δεν γίνεται. Η παρανομία είναι σε έκταση και παγιωμένη.
Όμως, όπου δεν έχει υπάρξει επιχειρηματική δραστηριότητα σε παραλίες, το σκουπίδι, τα πλαστικά, τα τσιγάρα και ό,τι μπορεί να βάλει ανθρώπου νους, κυριαρχούν με τους αιγιαλούς μας να είναι στην κυριολεξία, μικρές χωματερές.
Ο δημόσιος χώρος γενικά δεν μας αφορά. Κακοποιείται. Οι δημοτικές αρχές έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, όπως και οι πολίτες. Δεν μπορεί να έχει ο καθένας να έχει δίπλα έναν αστυνομικό και έναν υπάλληλο καθαριότητας.
Από την άλλη η αυθαίρετη δόμηση, πρωτοτυπία ελληνική σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει κατακλύσει τα πάντα. Δεν υπάρχει περιοχή χωρίς αυθαίρετη κατασκευή. Πουθενά. Η πολιτεία διαχρονικά όχι μόνον δεν έβαλε κάποιο φρένο, αλλά αντίθετα ανοικτά και ξετσίπωτα την ενθάρρυνε. Με νόμους νομιμοποίησης και με πρόστιμα αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Η κατάσταση με το περιβάλλον και το δημόσιο χώρο έχει ξεφύγει για τα καλά. Μην είναι αργά, που είναι ήδη, είναι καιρός να ληφθούν άμεσα μέτρα.
Ξεκινώντας από ουσιαστική περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία. Αν δεν εκπαιδευτούν τα παιδιά η κατάσταση θα διαιωνίζεται και θα χειροτερέψει. Οι δήμοι, ας έχουν κυρώσεις, αν δεν φροντίζουν τις περιοχές τους κι αν δεν οργανώνουν σωστά και νόμιμα τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σε παραλίες και κοινόχρηστους χώρους. Διότι δεν είναι μόνον οι παραλίες σε κατάληψη. Είναι και οι πλατείες και οι δρόμοι από τραπεζοκαθίσματα που αυξάνονται σαν τον άμμο της θαλάσσης. Και βέβαια πρόστιμα.
Μόνο το χρήμα ανακόπτει την ασυδοσία. Τίποτα άλλο. Και άμεσα τετραψήφιο καταγγελιών. Και κλείσιμο, όσων επιχειρήσεων παρανομούν. Δεν είναι δα και δύσκολο όλα αυτά να γίνουν. Η σημερινή κυβέρνηση, που ψηφίστηκε από το 40% των πολιτών, αν το θελήσει, που πρέπει, μπορεί. Η κοινωνία το αξιώνει. Και περιμένει. Αλλιώς ο ευλογημένος τόπος που μας φιλοξενεί και μας ζει ,άρχισε ήδη να παραπέμπει σε τριτοκοσμική κατάσταση…
