Η αλήθεια για τους Αλβανούς

ΚΑΙ πάλι στο επίκεντρο. Οι μετανάστες, οι Αλβανοί, οι εκτός από μας. Τα πυρά όλων μας εναντίον τους. Το ανάθεμα ένα. Είναι εκείνοι που εκτίναξαν στα ύψη τους δείκτες της εγκληματικότητας και μετέβαλαν τη χώρα μας σε «Σικάγο». Αυτοί που μας έκαναν να χάσουμε τον ύπνο μας και την ασφάλειά μας. Εκείνοι που ληστεύουν, σκοτώνουν, ρημάζουν. Μια βόμβα στα χέρια μας. Κάποιοι μάλιστα συμπολίτες μας αποφάσισαν να πάρουν το όπλο. Να αμυνθούν στην ξενόφερτη «λαίλαπα». Να αντιμετωπίσουν δυναμικά την κατάσταση, να υποκαταστήσουν το ανύπαρκτο κράτος.


Πόσο όμως είναι αληθινή η εικόνα για την επικινδυνότητα των αλλοδαπών και κυρίως των Αλβανών; Αλλωστε, ποτέ ένα νόμισμα δεν έχει μία όψη. Στον απόηχο των τελευταίων γεγονότων, όπου απανωτά κρούσματα φρικτών εγκλημάτων που αποδίδονται σε Αλβανούς, κυρίως στη Βόρειο Ελλάδα, έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη, λαθρομετανάστες από τη γειτονική χώρα ενοχοποιούνται για βιασμούς, ένοπλες ληστείες και φόνους εν ψυχρώ (όπως του άτυχου φαντάρου Κων. Γίδαρη στη Θεσσαλονίκη όταν τον σκότωσαν για να κλέψουν το αυτοκίνητό του), προκαλώντας ομαδική, σχεδόν, υστερία των ραδιοτηλεοπτικών μέσων «για τους εγκληματίες Αλβανούς», για «επικίνδυνους φονιάδες» και άλλα συναφή. Από την άλλη όχθη συμπολίτες μας αντιδρώντας από φόβο στο στερεότυπο των «Αλβανών φονιάδων» σκοτώνουν εν ψυχρώ στο όνομα της άμυνας υπερβαίνοντας πολλές φορές κάθε όριο.


Εν μέσω όλων αυτών επιχειρούμε μιά νηφάλια προσέγγιση, όσο γίνεται, του φαινομένου της εγκληματικότητας των αλλοδαπών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Αναζητούμε απαντήσεις με τη βοήθεια των ειδικών. Και επιβεβαιώσεις των όποιων θέσεών τους από τα στατιστικά δεδομένα. Ευτυχώς στο καυτό αυτό θέμα διαθέτουμε εγκληματολογικές έρευνες και μάλιστα δεκαετίας που παρέχουν, όπως λένε οι επιστήμονες, περισσότερα εχέγγυα ακριβείας. Πόσο, λοιπόν, πραγματικότητα είναι η συμμετοχή των αλλοδαπών στην αύξηση της εγκληματικότητας και πόσο μύθος η άποψη που τείνει να κυριαρχήσει ότι «Αλβανός ίσον επικίνδυνος».


Η πεποίθηση που μοιάζει κυρίαρχη, πως μετά το 1989, όταν μεγάλο ρεύμα λαθρομεταναστών από την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες κατέκλυσε την Ελλάδα, ο δείκτης της εγκληματικότητας εκτινάχθηκε στα ύψη και οι Βαλκάνιοι που ήρθαν για να επιβιώσουν και να ζήσουν ανάμεσά μας ευθύνονται για το εγκληματικό «μπουμ», είναι η μόνη αλήθεια φαίνεται που δεν επιβεβαιώνεται επιστημονικά.


Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα επειδή έτσι νομίζουμε. Τα δεδομένα της στατιστικής για την ορατή (αυτή που φαίνεται) εγκληματικότητα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν καθαρά ότι στη χώρα μας παρατηρείται μια αυξομείωση που δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση θα θεωρηθεί ότι βιώνουμε την έκρηξη του εγκλήματος. Υπάρχει μια ανοδική τάση που εμφανίζεται σταθερά προτού ακόμη τα κύματα των μεταναστών φθάσουν στη χώρα μας.


Αλλωστε όλες οι αξιόπιστες στατιστικές για το έγκλημα είναι για τη χώρα μας καθησυχαστικές. Κατέχουμε μια από τις τελευταίες θέσεις εγκληματογένεσης σε ολόκληρη την Ευρώπη! Με δυο λόγια εγκληματούμε λιγότερο από άλλους εταίρους μας στην Κοινότητα και το ερώτημα που μας απασχολεί είναι: Από τα εγκλήματά μας πόσα κάνουν οι αλλοδαποί που διαμένουν και εργάζονται (οι περισσότεροι παράνομα) στην Ελλάδα;


Οπως καταδεικνύουν οι επίσημες στατιστικές, οι αλλοδαποί μετέχουν στην «πίτα» της εγκληματογένεσης σε ποσοστό, παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα, 3% και ουσιαστικά, όπως επεξηγεί σε εμπεριστατωμένη μελέτη του ο κ. Βασ. Καρύδης από το Δημοκρίτειο της Θράκης, η συμμετοχή τους είναι μικρότερη καθώς συλλαμβάνονται και ενοχοποιούνται για πράξεις που πηγάζουν από την κατάστασή τους (λαθρομετανάστες) και σχετίζονται με παραβάσεις της νομοθεσίας για τους αλλοδαπούς, όπως παράνομη εργασία, διαμονή, παραμονή, είσοδος στη χώρα.


Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το 1994 από 273.840 δράστες εγκληματικών συμπεριφορών κάθε μορφής οι 8.264 ήταν λαθρομετανάστες, ποσοστό 3%, ενώ την προηγούμενη χρονιά σε σύνολο 332.153 εγκληματιών που εντοπίστηκαν από τις αρμόδιες αρχές λαθρομετανάστες ήταν οι 7.328, ποσοστό 2,2%. Μάλιστα λαθρομετανάστες που συγκροτούν αριθμητικά πολυάριθμες ομάδες πληθυσμού στη χώρα μας, όπως Πολωνοί, Φιλιππινέζοι, Αιγύπτιοι απουσιάζουν σταθερά από τις στατιστικές πολλών εγκλημάτων όπου οι Ελληνες επιδίδονται και μάλιστα με αξιώσεις.


Τα εγκλήματα όμως των αλλοδαπών φωτίζονται, σε αυτά κοινή γνώμη και διωκτικές αρχές επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους, αυτά προβάλλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το γιατί το λένε οι επιστήμονες. Οι αλλοδαποί που συνήθως είναι παράνομοι ευκολότερα συλλαμβάνονται, καταγγέλλονται συχνότερα, διαπράττουν εγκλήματα που προκαλούν αγανάκτηση όπως ανθρωποκτονίες και σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζουν συμμετοχή στη βαριά και επικίνδυνη εγκληματικότητα όπως είναι το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα.


Η ζωή στο περιθώριο μιας κοινωνίας που τους αντιμετωπίζει ως ξένους ­ γιατί ξένοι είναι ­ και η προσαρμογή τους δεν είναι απλή υπόθεση, ασφαλώς συμβάλλουν ­ επισημαίνουν οι εγκληματολόγοι ­ στην εκδήλωση αντικοινωνικών συμπεριφορών. Αλλοδαπός δεν σημαίνει όμως και εγκληματίας. Η προσφυγή και πάλι στα δεδομένα της στατιστικής: Το 1994 συνελήφθησαν συνολικά για κάθε είδους παραβάσεις 10.335 αλλοδαποί. Από αυτούς οι 8.264 λαθρομετανάστες.


Το 90% των συλληφθέντων αντιμετώπιζε κατηγορίες που σχετίζονται με παραβάσεις της νομοθεσίας για τους αλλοδαπούς! Ποινικοποίηση του καθεστώτος που διαβιώνουν. Σε πολλά αδικήματα η συμμετοχή τους ανύπαρκτη ως μηδαμινή. Σε άλλα αυξημένη ως ανησυχητική. Οχι για όλους αλλά κυρίως για τους Αλβανούς. Μια πιο προσεκτική ματιά στον εγκληματολογικό χάρτη των αλλοδαπών που ζουν μαζί μας αποκαλύπτει εξαιρετικά και ενδιαφέροντα.


Εθνικές ομάδες όπως Τούρκοι, Πακιστανοί, Φιλιππινέζοι, Πολωνοί, που είναι πολυάριθμες και ζουν χρόνια στην Ελλάδα, δεν εμφανίζουν (σε βασικές κατηγορίες αδικημάτων) καμιά συμμετοχή. Εγκληματούν λιγότερο από τους Ελληνες. Υπάρχουν όμως και αδικήματα στα οποία οι λαθρομετανάστες μετέχουν με αυξημένα ποσοστά.


Τα ποσοστά αυτά, ωστόσο, δεν δικαιολογούν περιγραφές του τύπου «ρημάζουν, σκοτώνουν, ληστεύουν» ή κραυγές αγωνίας όπως «βοήθεια, σώστε μας από τους εγκληματίες, σώστε μας από τους Αλβανούς». Τον μύθο για την εγκληματικότητα των αλλοδαπών, και ειδικότερα των Αλβανών, διότι περί μύθου πρόκειται, καταρρίπτουν τα στατιστικά δεδομένα. Δεδομένα που αφορούν όχι γενικά την εγκληματικότητα αλλά κατηγορίες εγκλημάτων για τα οποία έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κυρίως λαθρομετανάστες τα διαπράττουν. Οτι αυτοί ευθύνονται για την κατακόρυφη αύξησή τους. Αυτοί σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό. Σε σύνολο, λοιπόν, 1.257 ληστειών που διαπράχθηκαν το 1994 αλλοδαποί μετείχαν σε 138 και από αυτές στις 38 Αλβανοί. Η συμμετοχή των αλλοδαπών στο συγκεκριμένο αδίκημα, που έχει ταυτιστεί με τους λαθρομετανάστες, ανέρχεται σε ποσοστό 4%-5%. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές εθνικές ομάδες μεταναστών δεν εμφανίζονται καν στον εγκληματολογικό χάρτη των ληστειών, ενώ οι Αλβανοί έχουν το προβάδισμα. Από το σύνολο των ληστειών που διαπράττουν αλλοδαποί στο 75% οι δράστες είναι αλβανικής υπηκοότητας.


Στα ίδια περίπου επίπεδα κυμαίνεται η συμμετοχή των αλλοδαπών και σε άλλες μορφές βαριάς εγκληματικότητας, όπως οι ανθρωποκτονίες, οι βιασμοί, οι διακεκριμένες κλοπές. Με άλλα λόγια δεν είναι άγγελοι αλλά δεν είναι και οι φορείς κάθε κακού. Εκεί όπου η εγκληματικότητα των Αλβανών (κυρίως αυτών διότι άλλες μεταναστευτικές ομάδες δεν εμφανίζουν καμιά συμμετοχή) παρουσιάζεται αυξημένη είναι τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας και των βαριών σωματικών βλαβών. Το 1994 από τις 264 που εξιχνιάστηκαν στη χώρα μας σε ποσοστό 8%-9% οι δράστες ήταν αλλοδαποί και από αυτούς περίπου 85%-90% αλβανικής υπηκοότητας.


Πολλές από αυτές αφορούσαν διενέξεις μεταξύ τους. Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών που αποδίδονται στους Αλβανούς ίσως, λένε οι ειδικοί, είναι μεγαλύτερος, καθώς πολλές δεν καταγράφονται στα εγκληματολογικά δεδομένα (σκοτεινή εγκληματικότητα). Οι ανεξιχνίαστες αφορούν κυρίως έκρηξη βίας κατά ομοεθνών τους.


Στα ίδια περίπου (πάνω κάτω) επίπεδα κινείται η συμμετοχή τους και σε άλλα αδικήματα, όπως οι βιασμοί, οι διακεκριμένες κλοπές, οι εκβιασμοί, ενώ μηδαμινή συνεισφορά έχουν σε αδικήματα όπως απάτες και πλαστογραφίες. Ποιοι και πόσοι κρατούνται στις ελληνικές φυλακές


ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ από την άκρη της γης φιλοξενούνται στις φυλακές μας. Συνολικά οι αλλοδαποί έγκλειστοι (κατάδικοι και υπόδικοι) αριθμούν περί τους 1.500, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι αλβανικής υπηκοότητας. Πολλοί από αυτούς για παραβάσεις του νόμου περί αλλοδαπών, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που κρατούνται για τη διάπραξη βαρύτατων εγκλημάτων.


Ο εντοπισμός τους και η ευκολότερη σύλληψη των αλλοδαπών, όταν εγκληματούν, αποτελούν για τους ειδικούς την κύρια αιτία της αξιοπρόσεκτης παρουσίας τους στα σωφρονιστικά καταστήματα. Οι Αλβανοί βέβαια έχουν τα πρωτεία. Σύμφωνα με έρευνα που φιλοξενεί σε εμπεριστατωμένη μελέτη του ο κ. Βασ. Καρύδης από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, οι Αλβανοί συνιστούν το 50% των αλλοδαπών κρατουμένων. Επονται οι Ρουμάνοι και οι Τούρκοι, ενώ σχετικά υψηλό ποσοστό εμφανίζουν και οι προερχόμενοι από την πρώην ΕΣΣΔ, όπως και οι Τανζανοί.


Γιατί κρατούνται; Παραθέτουμε στοιχεία από την ίδια έρευνα. Σε ποσοστό 70% ανέρχονται οι καταδικασμένοι για παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών (κυρίως βαποράκια που δεν διαμένουν μόνιμα στη χώρα μας αλλά συλλαμβάνονται όταν αποπειρώνται να διακινήσουν ναρκωτικά). Την πρωτιά εδώ έχουν οι Τούρκοι και σε απόσταση αναπνοής ακολουθούν οι Τανζανοί. Η δεύτερη πολυάριθμη ομάδα αλλοδαπών στις φυλακές είναι εκείνοι που καταδικάστηκαν για εγκλήματα κατά της περιουσίας, όπως κλοπές, ληστείες κ.ά. Οι παραβάτες της νομοθεσίας περί αλλοδαπών κατέχουν την τρίτη θέση, κυρίως Ινδοί και Ιρανοί που συλλαμβάνονται για παράνομη είσοδο (λαθρομετανάστες), αλλά η δραστηριότητα αυτή δεν είναι ουσιαστικά εγκληματική. Τα πρωτεία όμως στη βαριά εγκληματικότητα έχουν και στις φυλακές οι Αλβανοί, τις περισσότερες ανθρωποκτονίες, βιασμούς και ληστείες.


Οι καταδίκες για όλους τους αλλοδαπούς είναι βαριές. Η προκατάληψη στην ποινική αντιμετώπισή τους από τις διωκτικές επεκτείνεται και στις δικαστικές αρχές. Πάντως, όπως επισημαίνουν οι εγκληματολόγοι, το υψηλό ποσοστό αλλοδαπών κρατουμένων στις φυλακές μας δεν αποτελεί τεκμήριο ιδιαίτερα αυξημένης εγκληματικής δράσης. Ούτε ασφαλώς οι αυστηρές ποινές που έχουν εισπράξει. Υπερεκπροσωπούνται στις φυλακές όχι γιατί εγκληματούν περισσότερο αλλά γιατί είναι πάντα στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών και η σύλληψή τους δεν είναι και δύσκολη υπόθεση. Η άλλη όψη του νομίσματος


Ο ΦΟΒΟΣ του εγκλήματος γεννά νέα, στυγερότερα πολλές φορές, εγκλήματα! Αυτό επισημαίνουν οι ειδικοί και έχουν δίκιο. Η συμβίωσή μας τα τελευταία χρόνια με τους μετανάστες από τις βαλκανικές χώρες και κυρίως τους Αλβανούς έχει να παρουσιάσει δεκάδες περιπτώσεις βιαιοπραγιών σε βάρος τους. Βίας τυφλής και ανέλεγκτης που κόστισε ανθρώπινες ζωές.


Το στερεότυπο που έχει κοινωνικά διαμορφωθεί πως Αλβανός ίσον δολοφόνος οδήγησε, δυστυχώς, φιλήσυχους πολίτες να στρέψουν την κάννη του όπλου τους κατά λαθρομεταναστών και να τους σκοτώσουν. Το κυνήγι των «επικίνδυνων» προκάλεσε ακραίες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Γέννησε φαινόμενα που μας προσβάλλουν και μας στιγματίζουν ως κοινωνικό σύνολο. Επιβεβαίωσε πως εκείνος που ζει με το άγχος της θυματοποίησης (ότι θα είναι θύμα ενός εγκλήματος) εύκολα, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, μεταβάλλεται σε θύτη. Μόνο το 1991 καταγράφηκαν 15 ανθρωποκτονίες λαθρομεταναστών από Ελληνες!


Και αυτές έγιναν πολλές φορές και χωρίς αιτία. Ούτε καν σημαντική αφορμή. Παρατηρήθηκε όμως (πολλές οι δημοσιοποιημένες καταγγελίες) και το απαράδεκτο οι εκπρόσωποι του νόμου, οι αστυνομικές αρχές, να βιαιοπραγούν, να βασανίζουν μέχρι θανάτου στα κρατητήρια αλλοδαπούς (οι Αλβανοί είναι στο στόχαστρο) και να ταυτίζουν μια εθνική ομάδα (και όχι συγκεκριμένα άτομα) με την εγκληματικότητα. Καταγγελίες για ξυλοδαρμούς, φόνους εν ψυχρώ, ακόμη και ληστείες από αστυνομικά όργανα φιγουράρουν όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα τηλεοπτικά δελτία των ειδήσεων.


Δύο Αλβανοί πυροβολήθηκαν και έχασαν τη ζωή τους γιατί αποπειράθηκαν να κλέψουν ένα ποδήλατο! Αλβανός σκοτώθηκε από αγροφύλακα γιατί έκλεψε ένα καρπούζι! Γεωργός πυροβολεί κατά ομάδας λαθρομεταναστών που περνούσε από το χωράφι και σκοτώνει δύο. «Τους φοβήθηκα», ήταν η απάντησή του στο γιατί αφαίρεσε ανθρώπινες ζωές.


Και τώρα ένα βήμα πιο χαμηλά από κάθε ανθρώπινη αξία. Ενα βήμα πιο μπροστά στον ρατσισμό. Περιστατικά ομαδικής κακοποίησης λαθρομεταναστών από ομάδες πολιτών χωρίς λόγο, χωρίς να υπάρχουν προσωπικά. Η πρόσφατη δράση στην Κέρκυρα με τις ομάδες των ροπαλοφόρων και στην Αττική με τους οπλισμένους να αντιμετωπίσουν «τον εχθρό» μάς φέρνουν στον νου ομάδες του αμερικανικού Νότου.


Μήπως τελικά ο ρατσισμός μπήκε στην ψυχή μας από την πίσω πόρτα;

Scroll to Top