Επιλεκτικές ευαισθησίες στη βία;

Τα τραγικά επεισόδια στο Ρέντη με τον βαρύτατο τραυματισμό του νεαρού αστυνομικού και τη ρίξη ναυτικών φωτοβολίδων, σε ένα σκηνικό που θύμιζε Γάζα, έχουν προκαλέσεις αντιδράσεις στην κοινή γνώμη, αλλά και την ενεργοποίηση των αρμόδιων αρχών. Ο αστυνομικός που δέχθηκε τη ναυτική φωτοβολίδα δεν ήταν περαστικός, αλλά σε ώρα εκτέλεσης του καθήκοντος, κάτι που προσδίδει στην όλη υπόθεση, πέραν της βίας που αναδύεται και πρόσθετα χαρακτηριστικά.

Ωστόσο το τραγικό περιστατικό με τον αστυνομικό δεν ανήκει σε εκείνα που προκαλούν σε όλους οργή και δεν κινητοποιεί πολλούς, που υπό άλλες συνθήκες θα κατέβαιναν στους δρόμους – και σωστά- για περιστατικά βίας κατά πολιτών η άλλων που διαδηλώνουν η διαμαρτύρονται. Ομως σε μια δημοκρατία, που συμπληρώνει σε λίγο πενήντα χρόνια από τη Μεταπολίτευση, το κράτος δικαίου και οι δημοκρατικές ευαισθησίες δεν μπορεί να έχουν κατεύθυνση η να προσφέρονται μόνον για ασκήσεις πολιτικής.

Είμαστε κράτος δικαίου και η βία οφείλουμε να καταδικάζεται προς όλες τις πλευρές, χωρίς διακρίσεις, χωρίς στοχοποιήσεις κοινωνικών ομάδων, αντιλήψεις που ανήκουν σε ακραίες και λαϊκίστικες προσεγγίσεις με τα γνωστά περί «μπάτσων» και λοιπά.

Βεβαίως η ευαισθησία κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας είναι δεδομένη, γιατί ο αστυνομικός δεν είναι πολίτης που παραβαίνει τον νόμο, είναι επαγγελματίας στην τήρηση της τάξης και της διασφάλισης της ασφάλειας των πολιτών και έχει βασικότατη υποχρέωση να μην περνά ούτε μια γραμμή τη νομιμότητα. Από την άλλη όμως δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως σάκος του μπόξ και να αντιμετωπίζεται ως εχθρός.

Με άλλα λόγια, αν θέλουμε να είμαστε ώριμη δημοκρατία, είναι επιβεβλημένο να αφεθούν στο παρελθόν επιλεκτικές ευαισθησίες για τη βία.Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασελάκης, που επισκέφθηκε ο ίδιος στο νοσοκομείο τον αστυνομικό, κατέδειξε προς όλους την αλλαγή σελίδας. Και αυτό είναι θετικό.

Scroll to Top