Η δημόσια διαβούλευση στην οποία έχει τεθεί εδώ και ημέρες το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, με το οποίο επιχειρείται να γίνονται γρηγορότερα οι ποινικές δίκες και να εκτίονται οι ποινές από τρία χρόνια και πάνω, σε μια προσπάθεια, όπως υποστηρίζουν οι συντάκτες του, περιορισμού του αισθήματος ατιμωρησίας που είναι διάχυτο στο κοινωνικό σώμα, έχει καταδείξει πόσο πολύ ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα τους πολίτες.
Οι νέες ρυθμίσεις, με τις οποίες επίσης προβλέπονται αυστηρότερες ποινές για όλα σχεδόν τα σοβαρά αδικήματα, περισσότερα χρόνια στη φυλακή για τους δράστες, ειδικές προβλέψεις για ορισμένα αδικήματα, όπως οι εμπρησμοί και τα θανατηφόρα τροχαία, έχουν προκαλέσει σχόλια επί σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα μέσα ενημέρωσης, από ειδικούς, δικαστικούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους αλλά και απλούς πολίτες.
Μαζί, οι παρατηρήσεις, συμφωνίες ή διαφωνίες με τα προτεινόμενα, που καταγράφονται δημόσια, δίνουν και παίρνουν.
Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα της διαβούλευσης ενός νομοθετήματος, που αγγίζει την ποινική κύρωση για σωρεία αδικημάτων, την έκτιση των ποινών, τη λειτουργία του συνόλου της ποινικής δικαιοσύνης και τη γρήγορη απόδοσή της.
Στο πλαίσιο, όμως, των δημόσιων τοποθετήσεων, παρατηρεί κανείς και κάτι που έχει επίσης ενδιαφέρον και δυστυχώς συμβαίνει. Είναι σχεδόν ο κανόνας. Την προχειρότητα με την οποία πολλοί τοποθετούνται για θέματα για τα οποία, ενώ έχουν άγνοια –και αυτό δεν είναι καθόλου κακό– εντούτοις εμφανίζονται ως γνώστες, και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση, με επίπεδο γνώσεων του αείμνηστου μοναδικού καθηγητή στο ποινικό δίκαιο, Νικόλαου Χωραφά.
Η προχειρότητα που διακρίνει πολλές δημόσιες τοποθετήσεις για ένα σωρό σοβαρότατα θέματα, βεβαίως δεν αποτέλεσε ούτε και για τις προτεινόμενες ρυθμίσεις για την ποινική δικαιοσύνη και τον Ποινικό Κώδικα εξαίρεση.
Να το ξεκαθαρίσουμε. Η διατύπωση της οποιασδήποτε γνώμης μόνο καλό κάνει στις δημόσιες διαβουλεύσεις και μάλιστα για τόσο σοβαρά νομοθετήματα. Ομως η εμφάνιση απόψεων, που ανταποκρίνονται σε επίπεδο συζητήσεως καφενείου, ως γνώμες με ειδικό βάρος από ορισμένους, που παριστάνουν τους Παπινιανούς, προκαλεί συγχύσεις, δεν βοηθάει και αντιθέτως μπερδεύει τα πράγματα. Δεν γίνεται όλοι να αποφαινόμαστε, δήθεν με το βάρος ειδικού, για τους σεισμούς, την κλιματική κρίση και τη χλωρίδα των ωκεανών. Εχουν περάσει αιώνες από την εποχή που ο επιστήμονας ήταν σχεδόν παντογνώστης.
Η προχειρότητα στις δημόσιες τοποθετήσεις υπό τον μανδύα γνώσεων που είναι ανύπαρκτες, έχει πια κουράσει και δεν προσφέρει παρά μόνο στο επίπεδο της ματαιοδοξίας του γράφοντος…