Η δικαστική απόφαση για το Μάτι, την τραγωδία που έχει χαρακτηριστεί από το σύνολο της κοινωνίας ως ταυτόσημη με εγκληματικές παραλείψεις και αδιαφορία από πλευράς κράτους, προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, οργισμένες αντιδράσεις στους συγγενείς και σοκ στην κοινή γνώμη.
Η Δικαιοσύνη, που έχει εγγράψει στη δικαστική διαχείριση των ερευνών για την τραγωδία μία από τις πλέον γκρίζες σελίδες στην ιστορία της, κατέληξε σε απόφαση, η οποία, πέραν των νομικών αξιολογήσεων, χαρακτηρίζεται πρωτίστως από έλλειψη ενσυναίσθησης και απουσία ουσίας στη δικαστική κρίση. Η απόφαση, με την οποία καταδικάστηκαν ως υπεύθυνοι της τραγωδίας μόνον υψηλόβαθμα στελέχη της Πυροσβεστικής, ενώ απηλλάγησαν οι κατηγορούμενοι από την Πολιτική Προστασία και την αυτοδιοίκηση, προκαλεί σοκ, όχι μόνο γιατί εξαίρεσε βασικούς κατηγορουμένους από την καταδίκη, όχι μόνο γιατί κινήθηκε κάτω και από την εισαγγελική πρόταση, που περιελάμβανε εννέα ως ενόχους, αλλά γιατί κινήθηκε πολύ κάτω από τον πήχυ του κατηγορητηρίου.
Επίσης, το δικαστήριο που θα μπορούσε ακόμη και να στείλει φυλακή κάποιους από τους καταδικασθέντες, αξιοποίησε κάθε επιείκεια που προβλέπει ο νόμος, έως τα άκρα, μετατρέποντας την ποινή των πέντε χρόνων σε χρηματική, δηλαδή σε 38.000 ευρώ για τον καθένα.
Ο νόμος, βέβαια, για τα πλημμελήματα προβλέπει συγκεκριμένες ποινές, που δεν μπορεί κανένα δικαστήριο να υπερβεί και να τροποποιήσει. Οι δικαστές δικάζουν μέσα σε συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο. Ωστόσο, σε κάθε υπόθεση, όπως και στη συγκεκριμένη, οι ευχέρειες της δικαστικής κρίσης είναι μεγάλες και οι δικαστές, αν διαθέτουν ενσυναίσθηση και κοινή λογική, αν δεν μένουν προσηλωμένοι μόνο στο τυπικό του νόμου, αν κινηθούν στην ουσία των διατάξεων, μπορούν να προχωρήσουν σε αποφάσεις που να είναι δίκαιες.
Για το πολύπαθο Μάτι, όμως, με την εκατόμβη νεκρών και τους δεκάδες εγκαυματίες, το δικαστήριο επιφύλαξε απόφαση χωρίς ενσυναίσθηση. Απόφαση που προκαλεί σοκ στην κοινωνία, δίνοντας μήνυμα επιβράβευσης των εγκληματικών παραλείψεων, επιβράβευσης ενός κράτους που λειτουργεί με χίλιες παθογένειες και όχι με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του πολίτη.
Αν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές που θα κληθούν να αξιολογήσουν την απόφαση, έχουν ερείσματα για επανέλεγχο της υπόθεσης για κάποιους με ενδεχόμενη άσκηση έφεσης, ακόμη δεν είναι γνωστό. Θα φανεί τις επόμενες ημέρες. Ο,τι και να γίνει, πάντως, η απόφαση επιδέχεται σκληρή κριτική και δικαίως. Οπως φαίνεται, υπάρχουν πολλοί μέσα στη Δικαιοσύνη που ασκούν το λειτούργημά τους με τη νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου και όχι θεσμικού λειτουργού.